Burma dan Thailand mempunyai latar belakang sejarah pemerintahan yang berbeza. Uniknya Thailand sebuah negara yang tidak pernah dijajah sementara Burma/Myanmar pernah menjadi negara jajahan British. Namun demikinan banyak perubahan berlaku selepas Perang Dunia Kedua. Sistem pemerintahan Myanmar berbentuk Kesatuan, sementara Thailand berbentuk Monarki Berpelembagaan.
Pemerintahan di Myanmar
Pemerintahan tentera selepas Perang Dunia Kedua. Jeneral Aung San yang mengetuai Majlis Menteri dalam pentadbiran tentera mengadakan pilihanraya pada tahun 1947.Parti Liga Kemerdekaan Rakyat Anti Fasis(AFPFL) pimpinan Aung San menang tetapi beliau mati dibunuh oleh U Saw bekas ahli AFPFL.U Nu mengetuai kerajaan dan mendapatkan kemerdekaan Myanmar daripada British pada tahun 1948.
Pemerintahan Myanmar meniru corak Parlimen British yang mengandungi Dewan Rendah dan Dewan Kebangsaan.
Pilihanraya diadakan empat tahun sekali untuk memilih kedua-dua ahli dewan.
Ketua negara Burma ialah Presiden yang dipilh oleh kedua-dua dewan untuk tempuh lima tahun. Presiden berkuasa melantik Perdana Menteri. Dia juga berkuasa melantik menteri, memanggil dan membubarkan dewan perwakilan.
Pentadbiran tempatan terbahagi kepada tiga bahagian
PETA RANGGON
i.Burma sebenar/Burma Proper mengandungi lapan bahagian dan setiap satu mengandungi 34 daerah yang ditadbir terus oleh kerajaan pusat di Ranggon.
ii. Kampung dan bandar memilih wail melalui wakil ke majlis bandar.Majlis bandar memilih 4-8 wakil ke majlis daerah.
iii. Setiap negeri mempunyai majlis negeri sebagai pembuat dasar.Ketua Eksekutif Negeri dilantik oleh Presiden.Ketua eksekutif akan menjadi menteri masing-masing dalam kabinet pusat.
JENERAL NE WIN
Sistem pemerintahan ini berakhir pada 2 Mac 1962 bila berlaku rampasan kuasa oleh Jeneral Ne Win. Beliau menubuhkan Majlis Revolusi yang terdiri daripada 18anggota kanan tentera. Beliau bertindak sebagai Presiden dan perlembagaan baru dibentuk pada tahun 1962.
Pemerintahan di Thailand
Amerika Syarikat dan British diminta kerjasama bagi menubuhkan kerajaan bercorak demokrasi berpelembagaan.Tiga golongan yang bertentangan di Thailand;
i. Pihak tentera pimpinan Pibun Soggaram.
ii. Pihak Liberal pimpinan Pridi Ponamyong
iii.Pihak Konservatif pimpinan Kukrij Pramoj.
Pilihanraya pertama Januari 1946, Pridi berjaya. Khuang Aphaivong dilantik menjadi PM dan Pridi tetap menjadi Pemangku Raja Ananda. Mei 1946, perlembagaan baru dirangka. Dalam perlembagaan itu terdapat sebuah Dewan Rakyat dan sebuah Dewan Senat. Kedua-dua dewan itu menyokong Pridi dan Pridi dilantik menjadi PM. Perebutan kuasa berlaku. 1946 Pridi dipenjarakan atas tuduhan terlibat dalam pembunuhan Raja Ananda.
Setelah bebas beliau aktif semula. Parti-parti politik berkembang pesat.
November 1947 berlaku Coup d’ etat oleh tentera. Penyokong Pibun Songram. Demokrasi liberal terbantut hingga 1970 an. Satu perlembagaan digubal, pilihanraya diadakan. Untungkan parti konservatif.
Khuang Aphaiwong dilantik menjadi Perdana Menteri.
Pada tahun 1952 berlaku lagi rampasan kuasa tentera. Kali ini perlembagaan 1949 dimansuhkan dan Perlembagaan 1932 dikuatkuasakan semula.Untuk menjaga kedudukan pihak tentera, separuh daripada anggota parlimen.Semua parti politik dibubarkan.
Pibun menggunakan alasan komunis untuk dapatkan sokongan Amerika. Pergolakan politik di Thailand berlegar di sekitar kuasa tentera. Demokrasi lemah hingga tahun 1970 an.
Kesimpulannya
Pemerintahan di Burma dan Thailand sering berubah corak akibat campur tangan tentera dalam pemerintahan. Demokrasi sering tergugat dan perlembagaan berubah-ubah mengikur arus pihak pemerintah.
Pemerintahan di Myanmar
Pemerintahan tentera selepas Perang Dunia Kedua. Jeneral Aung San yang mengetuai Majlis Menteri dalam pentadbiran tentera mengadakan pilihanraya pada tahun 1947.Parti Liga Kemerdekaan Rakyat Anti Fasis(AFPFL) pimpinan Aung San menang tetapi beliau mati dibunuh oleh U Saw bekas ahli AFPFL.U Nu mengetuai kerajaan dan mendapatkan kemerdekaan Myanmar daripada British pada tahun 1948.
Pemerintahan Myanmar meniru corak Parlimen British yang mengandungi Dewan Rendah dan Dewan Kebangsaan.
Pilihanraya diadakan empat tahun sekali untuk memilih kedua-dua ahli dewan.
Ketua negara Burma ialah Presiden yang dipilh oleh kedua-dua dewan untuk tempuh lima tahun. Presiden berkuasa melantik Perdana Menteri. Dia juga berkuasa melantik menteri, memanggil dan membubarkan dewan perwakilan.
Pentadbiran tempatan terbahagi kepada tiga bahagian
PETA RANGGON
i.Burma sebenar/Burma Proper mengandungi lapan bahagian dan setiap satu mengandungi 34 daerah yang ditadbir terus oleh kerajaan pusat di Ranggon.
ii. Kampung dan bandar memilih wail melalui wakil ke majlis bandar.Majlis bandar memilih 4-8 wakil ke majlis daerah.
iii. Setiap negeri mempunyai majlis negeri sebagai pembuat dasar.Ketua Eksekutif Negeri dilantik oleh Presiden.Ketua eksekutif akan menjadi menteri masing-masing dalam kabinet pusat.
JENERAL NE WIN
Sistem pemerintahan ini berakhir pada 2 Mac 1962 bila berlaku rampasan kuasa oleh Jeneral Ne Win. Beliau menubuhkan Majlis Revolusi yang terdiri daripada 18anggota kanan tentera. Beliau bertindak sebagai Presiden dan perlembagaan baru dibentuk pada tahun 1962.
Pemerintahan di Thailand
Amerika Syarikat dan British diminta kerjasama bagi menubuhkan kerajaan bercorak demokrasi berpelembagaan.Tiga golongan yang bertentangan di Thailand;
i. Pihak tentera pimpinan Pibun Soggaram.
ii. Pihak Liberal pimpinan Pridi Ponamyong
iii.Pihak Konservatif pimpinan Kukrij Pramoj.
Pilihanraya pertama Januari 1946, Pridi berjaya. Khuang Aphaivong dilantik menjadi PM dan Pridi tetap menjadi Pemangku Raja Ananda. Mei 1946, perlembagaan baru dirangka. Dalam perlembagaan itu terdapat sebuah Dewan Rakyat dan sebuah Dewan Senat. Kedua-dua dewan itu menyokong Pridi dan Pridi dilantik menjadi PM. Perebutan kuasa berlaku. 1946 Pridi dipenjarakan atas tuduhan terlibat dalam pembunuhan Raja Ananda.
Setelah bebas beliau aktif semula. Parti-parti politik berkembang pesat.
November 1947 berlaku Coup d’ etat oleh tentera. Penyokong Pibun Songram. Demokrasi liberal terbantut hingga 1970 an. Satu perlembagaan digubal, pilihanraya diadakan. Untungkan parti konservatif.
Khuang Aphaiwong dilantik menjadi Perdana Menteri.
Pada tahun 1952 berlaku lagi rampasan kuasa tentera. Kali ini perlembagaan 1949 dimansuhkan dan Perlembagaan 1932 dikuatkuasakan semula.Untuk menjaga kedudukan pihak tentera, separuh daripada anggota parlimen.Semua parti politik dibubarkan.
Pibun menggunakan alasan komunis untuk dapatkan sokongan Amerika. Pergolakan politik di Thailand berlegar di sekitar kuasa tentera. Demokrasi lemah hingga tahun 1970 an.
Kesimpulannya
Pemerintahan di Burma dan Thailand sering berubah corak akibat campur tangan tentera dalam pemerintahan. Demokrasi sering tergugat dan perlembagaan berubah-ubah mengikur arus pihak pemerintah.
RSS Feed
